Overwinteren is niets voor ons of toch wel?

Het wordt ook in Spanje beetje bij beetje kouder. Het vriest nog niet, maar we halen ’s nachts de vier graden als minimumtemperatuur. Overdacht is het best nog wel aardig met een graad of 15. Ons bezoek aan Sevilla op dinsdag 10 januari, was zelfs met een graad of 17 á 18 aangenaam. Al begon de dag met mist. Het weer in Portugal was ook prima, maar daar was het ‘s morgens altijd heel vochtig. Ach, je kan niet alles hebben. Wij zijn tevreden met het leven wat wij nu hebben.

Het is maar hoe je het definieert

Dat brengt mij weer bij de titel van deze blog. Overwinteren niets voor ons. Dat klopt grotendeels. Het is maar hoe je het overwinteren definieert. Betekend dat een hele lange tijd op één en dezelfde plek staan, dan is het niets voor ons. De negen aaneengesloten weken op Camping Albufeira waren uiteindelijk te lang. Voordeel is wel dat je de omgeving goed leert kennen.

Boodschappen worden makkelijker en ga je vaker doen, wat moet je anders. Alle kerkjes en steegje heb je inmiddels bezocht. Het strand is bekend terrein en de obers begroeten je al met je voornaam. Nu was dat in ons geval nog niet het geval, maar het gaat er wel een beetje op lijken. Kortom, wij vinden het niet zo leuk.

Maximaal vier tot vijf weken

Voor ons gaat het bij een week of vier vijf toch wel weer kriebelen. Dan willen we wel weer naar het volgende plekje. Dat is voor sommige camperaars ook nog lang, voor sommige heel lang, maar voor ons is dat nog net comfortabel. Dat wil niet zeggen dat we op elke plek die we aandoen of nog gaan aandoen zolang blijven staan. Zeker niet.

Het reizen met de camper is zoveel leuker om, ja om te reizen. De weg op, liefst binnendoor, en dorpjes en stadjes bezoeken. Mooie parken en plaatsen. Leuke mensen ontmoeten en gezellige avonden aan de eettafel van mede camperaars en of bij de eigenaren van een camping of camperplaats. Met je campingstoel en tafel voor de camper genieten van de weer andere zonsondergang.

Deze keer negen weken

Dus na negen weken Camping Albufeira, waar we het zeker gezellig hebben gehad en ook weer hele lieve mensen hebben ontmoet, waren we echt weer blij om de weg op te gaan. Dat ritje duurde trouwens maar heel kort. Ne 79 kilometer. Weer even wennen zeg maar. Drie nachtjes en toen weer verder. Spanje in. Een camperplaats vlakbij Sevilla. Finca Ángela. Een camperplaats waar we aangeschoven hebben aan tafel van de eigenaren en met de meeste andere camperplaats gasten.

Indische rijsttafel in de vorm van een buffet. Top verzorgt en heel gezellig. En dan blijkt toch maar weer dat je met het reizen met de camper op de meest leuke locaties terecht kan komen en is het soms goed om weer eens een andere plek uit te proberen. Waar in Europa dan ook.

Waarom dan toch periodes van vier tot vijf weken ergens blijven staan. Dat heb ik nodig. Het lijkt er dan vaak op dat ik weer even tot rust moet komen. Even alle ervaringen en belevenissen verwerken. Dat doe ik dan graag met het schrijven van blogs, het maken van vlogs en verder eigenlijk alles wat digitaal met onze reis te maken heeft. Dan hoeft het ook niet geforceerd op die dag of verplicht in die week. Lekker op mijn gemak en wanneer het mij uitkomt. Daarbij ook gewoon weer even rust.